Ślub Humanistyczny to trzecia, obok ślubu wyznaniowego oraz cywilnego forma zawarcia związku małżeńskiego. Charakteryzuje się skupieniem uwagi wokół Pary Młodej - na wyznawanej przez nich ideologii czy przekonaniach oraz na różnorodnych formach ich wyrazu. Innymi słowy, Ślub Humanistyczny pozwala na poprowadzeniu ceremonii zaślubin w sposób jaki chce tego Para Młoda. To właśnie od niej zależy jaki charakter ma przybrać ceremonia - poważny, oficjalny, romantyczny czy swobodny. Dodatkowo, oczywiście od Pary Młodej zależy, co ma wydarzyć się podczas ceremonii - czy życzą sobie specjalnego wejścia, konkretnej muzyki, czy ktoś z ich bliskich ma opowiedzieć jakąś historię lub złożyć życzenia i wiele, wiele więcej. De facto do ustalenia może być każdy element ceremonii, łącznie z przysięgami oraz obrączkami.

Krótka odpowiedź - niczym. Jeśli chodzi natomiast o szczegóły, to można tu poprowadzić akademicką dyskusję nad etymologią tych dwóch sformułowań i można dopatrzeć się jednej różnicy. De facto Ślub Humanistyczny wywodzi się ze środowisk stowarzyszeń racjonalistów, a Ślub Symboliczny można traktować jako pojęcie tożsame, lub szersze ze względu na oderwanie od ideologii racjonalistów. Jednak finalnie, biorąc pod uwagę main stream i stosowanie tych terminów nieświadomie zamiennie przez wiele osób, uważamy że  mówiąc o Ślubie Humanistycznym oraz Ślubie Symbolicznym, mówimy aktualnie o tym samym.

Właściwie każdy! No, może prawie każdy, ale o tym za chwilę. Podstawowa różnica między Ślubem Humanistycznym, a innymi, to właśnie bycie ponad narodowością, wyznaniem, rasą czy orientacją! Ślub Humanistyczny łączy dwójkę kochających się ludzi i tylko to się liczy. 

Istnieją natomiast od powyższego pewne oczywiste wyłączenia. Ślubu Humanistycznego nie udziela się zgodnie z wyłączeniami wynikającymi z Kodeksu rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012r. poz. 788) do których należą:

• Wiek - narzeczeni muszą mieć ukończone 18 lat. W wyjątkowych sytuacjach w wypadku kobiety może być to 16 lat

• Całkowite ubezwłasnowolnienie

• Choroba psychiczna lub niedorozwój umysłowy - tu za sprawą sądu mogą nastąpić wyłączenia

• Bigamia

• Pokrewieństwo i powinowactwo w linii prostej włączają w to rodzeństwo

• Stosunek przysposobienia

Podstawowa różnica to, w wypadku Polski, brak mocy prawnej takiego ślubu. Aktualnie tylko kilka krajów na świecie ma wpisany Ślub Humanistyczny do swojego porządku prawnego (tj. ma moc prawną), są to m. in. Irlandia, Szkocja czy USA. Nie zmienia to faktu, że Śluby Humanistyczne stają się coraz bardziej popularne na całym świecie, gdyż w odróżnieniu od ślubu cywilnego, pozwalają na wybrzmienie prawdziwych emocji i przeżycie tej chwili w najpiękniejszej dla siebie formie.

Odpowiedzi na te pytanie są trzy:

1. Połączenie Ślubu Humanistycznego z cywilnym. Rozwiązaniem na które decyduje się wiele par jest połączenie Ślubu Humanistycznego razem z cywilnym. Dzieje się to albo bezpośrednio - w tej samej chwili odbywają się dwie Ceremonie (część urzędników godzi się na takie rozwiązanie. Mała uwaga - ślub cywilny w plenerze to dodatkowy koszt, na rzecz urzędu, w wysokości 1000pln). Ewentualnie Pary w innym terminie niż Ślub Humanistyczny udają się do USC w celu zawarcia związku cywilnego.

2. Rozwiązanie "quasi", które może zainteresować Pary Młode niemogące wziąć ślubu cywilnego (np. pary homoseksualne) to wsparcie prawne w zakresie spadków, majątku i innych przywilejów.

3. Trzecia kwestia, co prawda jako pieśń przyszłości, to starania wielu środowisk o wpisanie Ślubów Humanistycznych do polskiego porządku prawnego.

Tak, można. Oczywiście nie jest to aż tak proste, jak pstryknięcie palcami, ale jeśli znajdziemy urzędnika który zgodzi się wziąć udział w ceremonii łączonej (których de facto jest coraz więcej, bo robimy całą pracę za nich 😉) to po opłaceniu 1000 pln na rzecz urzędu za ślub plenerowy, mamy to! Pamiętajcie tylko o obostrzeniach USC w sprawie miejsca do przeprowadzenia ślubu cywilnego w plenerze. Jak czytamy na (https://www.gov.pl/web/gov/wez-slub-cywilny): ślub cywilny można wziąć "poza urzędem, w miejscu, które gwarantuje zachowanie uroczystej formy i bezpieczeństwo uczestników. Kierownik USC może odmówić udzielenia ślubu w wybranym przez was miejscu, jeśli uzna, że nie spełnia ono tych wymagań."

Wiele razy pytacie się "Jak wygląda Ślub Humanistyczny?" i przyznajemy, że odpowiedź na to pytanie jest zarazem łatwa i trudna. Z jednej strony można taką uroczystość porównać do polskiego klasycznego ślubu kościelnego - jest uroczyste wejście, jest "kazanie 😃" Mistrza Ceremonii (acz spokojnie o Was i o Waszej historii), są przysięgi (acz znowu, Wasze, napisane przez Was), jest nałożenie obrączek, jest "sakramentalne" "tak" (wiemy, to nie sakrament 😉), jest "Ogłaszam Was...!", są brawa, jest i koniec. 

Podobnie, nie? 

Nie! 

Bo to czego nie widać, nawet na zdjęciach, to forma która może być dowolna. "Flow", czucie, emocje towarzyszące całej ceremonii. To "coś", co każdorazowo budujemy w oparciu o Was. Czasem będzie bardzo romantycznie, będzie dużo pięknych cytatów o miłości, romantyczne ukazanie Waszej historii, innym razem całość może być bardziej "przystępna" - bezpośrednie zwroty, śmieszne anegdotki na Wasz temat. To jest ta nieuchwytna esencja Ślubów Humanistycznych, to właśnie te emocje sprawiają, że w trakcie ceremonii są łzy wzruszenia i uśmiech sympatii, a po zakończeniu wszyscy powtarzają, że to była jedna z piękniejszych Ceremonii w ich życiu!

Celebrant, to słownikowo osoba która prowadzi jakąś celebrację, uroczystość, a Mistrz Ceremonii... Prowadzi Ceremonię 😀. Tak, chociaż akademicko możemy się wykłócać czy Celebrant nie jest bardziej do "obrządków", a Mistrz Ceremonii ma szersze zastosowanie, ale de facto w wypadku Ślubów Humanistycznych to jedna i ta sama osoba. 

No dobrze, wiemy już czym się jeden od drugiego NIE różni, a co to, kto to? Osoba taka jest profesjonalna i kompetentna aby poprowadzić daną Ceremonię. Według nas Celebrant powinien posiadać szeroki zestaw cech takich jak:

• Empatia - bo jak bez tej cechy opisać ze zrozumieniem czyjąś miłość?

• Podstawy psychologii oraz retoryki - umiejętność sprawnego komunikowania się oraz prowadzenia Pary chyba nie wymaga komentarza

• Umiejętność sprawnego i lekkiego pisania - w naszym wypadku, jako zespół Celebrant Ślubny, jesteście prowadzeni od początku do końca przez tę samą osobę. Nie ma zatem możliwości, aby po wysłuchaniu Waszej historii przez jednego Celebranta, napisał przemowę ktokolwiek inny!

• Wokabularz! - lekkie pióro to nie wszystko, przemowy powinny być kwieciste, dostosowane i spójne.

• Umiejętności wystąpień grupowych - niby oczywiste, ale czy na pewno? Bo co znaczy umieć występować publicznie? Oczywiście charakter pomaga, szczególnie ekstrawertyczny, nie mniej za tym pojęciem kryje się również czytanie i kontrola emocji tłumu, umiejętność zarządzania aparatem mowy, doświadczenie i opanowanie aby wybrnąć gdy coś pójdzie niezgodnie ze scenariuszem, a nawet podstawowe umiejętności aktorskie aby jeszcze lepiej i bardziej immersyjnie oddać charakter Ceremonii

Mała reklama, bo to nasza strona w sumie 😀 oczywiście w wypadku naszego zespołu, bylibyśmy niezłymi hipokrytami nie stosując się i nie mając powyższego na względzie. Dodamy więcej - każda Ceremonia daje nam nowe doświadczenia z których nie tylko korzystamy indywidualnie, ale dzielimy się nimi, komentujemy i wspieramy się wzajemnie co daje nam jeszcze wyższą jakość!